Kırmızı ve Yeşil

Tel örgüden sınırlar vardı misal

Ben yek derdim, o yok hem

“Hazreti” çeker giderdi onun dilinde

Benim duruşum onda sabitken

Siyahı sever, ben nefret ederdim

Ben he desem o eh derdi

Velhasıl o kırmızı ben yeşilken

Ama gülerdik aynı şeylere

Okuduklarımıza ağlarken

İzlediğimiz filmler

Arşın arşın yolları yürür

Aynıdan daha aynıyken.

Olmayacağını bilirdim yine de.

Olamazdı, olmazdı

Yine de arardım onu mal gibi

Avea devreye girerdi bu kez

Ne buluyorsak zaten

Son lan derdim, bu kez son

Bu "son”lar nice son doğurdu

N’oldu, evlendi gitti bi’ gün

Ben çöle yürüdüm, o kutba doğru