Anlarca akrep, onlarca yelkovan

İmkansızdın be güzelim

Koca güneşi küstürüp
Perde indirdin ya göz kapaklarıma
Gündüz geceye çaldı, gece geceye gebe
Süründüm durdum da kar etmedi

Oysaki dün vardı, sen vardın
Senden öncesi boş
Dünden öncesi yokken

“Biz” vardı evvel zaman içinde
Şimdi bildim: Uydurulmuş masal sonu

Düşmedi bize gökten üç elma 

Ne kadar istesem de ben

Sen istesen de yalandan

Sınır vardı, kuraldı, elalemdi çevren

Anlarca akrep, onlarca yelkovan
Döndü deli divane de par' etmedi

Üstüne bir de safsata: zamana bırak
Sıkıldım, sabrettim, sabrettiğime sıkıldım

Metin oldukça çetin oldu

Oradaydım bir vakit sensizlikte
Bekledim, bekledim guguk kuşu yanında

Efkar, efkar, efkar...
Koca kıyamet kadar

Ah be korkak şeytan

İmkansızdın o metanet sende çürürken